Monday, December 12, 2011

Tijd van bezinning en verstilling

Stil nu, stil nu, maak nu geen gerucht
Stil nu, stil nu, 't ruist al door de lucht
't Wonder komt heel zachtjes aan,
't Kerstkind wil naar binnen gaan
Stil nu, stil nu, maak nu geen gerucht

Prachtige tekening van Rozemarijn. Onder de bescherming van de regenboog met haar kleurenpracht; De engel met het kindje....

Dit weekend kochten de kinderen met hun papa een mooi kerstboompje. Inmiddels staat dit boompje met verse aarde en kleine lampjes binnen te stralen. Nu nog versieren!

Ik houd van de kersttijd. De romantiek, de gezelligheid van de kaarsjes en lichtjes. Het samenzijn. Het is altijd weer een speciaal moment als de dozen met kerstversiering weer te voorschijn komen. Dat vond ik vroeger al heel leuk. Oh ja dacht ik dan, dat hadden we ook en dat ook. En dan samen met broer en zus alles uit pakken en weer bekijken. Dat kleine lichtgevende kerststalletje, waar we altijd meteen mee de wc in doken. De enige ruimte in huis die helemaal donker was, want zonder raam...
tja.
Als ik nu de dozen uitpak denk ik ook aan vorig jaar toen ik ze inpakte en aan het jaar daarvoor.
Ooit hing ik kerstversiering op en pakte het na kerst weer in met de hoop om zwanger te worden. De eerstvolgende keer het jaar daarop dat ik de dozen weer te voorschijn haalde, dacht ik aan toen.
Ik was zwanger geworden maar had in dat zelfde jaar ook ons kindje verloren. En nu was ik weer zwanger!
Maar nu zou het goed gaan.
Een jaar later pak ik die dozen weer en in de box ligt een nieuwsgierige baby te kijken. Als ik alles weer in pak hoop ik dat er de volgende kerst misschien wel een broertje of zusje voor baby Rozemarijn bij mag komen...

En dan, de volgende kerst heb ik een hele dikke buik! Voor kerst hadden we allemaal de baby al verwacht. Maar baby Sam kwam na kerst! En de kraamhulp pakte dat jaar alle kerstversiering in.
Die kerstversiering haalde ik dat jaar erop weer uit de dozen en lachte om hoe anders en door iemand anders alles was ingepakt. Hoewel we graag een derde wilden waren we dankbaar met twee goed verlopen zwangerschappen en 2 gezonde kinderen.
Gezien ons grote risico op een niet levensvatbaar kindje en de pas laat in de zwangerschap (20 + weken) te stellen diagnose... Nee dat durfden we niet.

Maar de kerst daarna, jee toch weer zwanger! Zou het wel goed gaan? Er kwam toch nog een gezonde baby bij dat voorjaar! Wat een prachtig wonder. Robin onze early springbird.
En de kerst daarna. Zo gelukkig met drie kinderen! Maar we wisten dat Robin ziek was. Aan het eind van de kerstvakantie werd ze met spoed opgenomen. En vijf spannende weken in het ziekenhuis volgden. Ik met haar 24 uur per dag in het ziekenhuis. Mijn lief met de andere twee tussen huis, school en ziekenhuis heen en weer pendelend. Vol angst en hopen.

Zielsgelukkig waren we vorig jaar kerst met zijn allen bij elkaar! Allemaal gezond. Drie engeltjes. En een ster aan de hemel.

Vanmiddag gaan we de dozen met kerstversiering weer pakken. Er komt altijd versiering bij, ballen, klokjes,de vorig jaar met de kinderen van brooddeeg gemaakte kerstversiering, slingers, andere lampjes, zingende rendieren. Er gaat wat weg, lelijke lampjes, zingende kerstmannen. De kinderen verwonderen en verbazen zich. Oh ja dit en oh ja dat.
En ook elk jaar nieuwe herinneringen bij het uitpakken. Nieuwe ervaringen, we hebben weer een mooi jaar met elkaar beleefd!
Tijd om te vieren en versieren. Kersttijd....


Een gouden mutsje voor Rozemarijn gehaakt, die al zo groot wordt en na deze kerstvakantie naar de eerste klas zal gaan.

No comments:

Post a Comment

Dank voor het achterlaten van een berichtje *
Vind ik leuk :-)