Het gezin gaat terug naar dat eiland ver weg, naast het eialnd waar ik ooit woonde. Zucht.... Konden we maar mee.
Het is zo heerlijk daar.
En afscheid nemen is moeilijk.
Dat is dan wel weer leuk. Heel leuk.
Leuk vooral omdat ik zelf deze kleuren nooit zou hebben uitgezocht. Maar nu ik ze zo bij elkaar zie denk ik; dekentje?
Lijkt me wel wat. Met verschillende steken. Gemengde steken, gemengde gevoelens. Maar goed.
A new Work In Progress. Want daar heb ik er nog niet genoeg van.
En als het af is hebben we een herinneringskleedje. Want herinneringen, mooie en leuke herinneringen daar kun je er ook nooit genoeg van hebben!
En met Sint Jan werd de vriendschap bezegeld!
Hoor je t zingen van het vuur
In t geheimzinnig avond uur
t Zijn de vlammen die t ons zeggen;
Wees verheugd en toon je vreugd
Hoi, ik vind de kleuren ook top hoor, gaat vast een heel vrolijke deken worden. Altijd verrassend zo'n tas te krijgen:)
ReplyDeleteWat een mooi dekentje wordt dat in kleuren die doen denken aan verre, tropische oorden ;-)
ReplyDeleteMooi, zo'n herinneringsdeken.
ReplyDeleteGrappig het liedje wat jij onderaan de foto van 't Sint Janfeest zet, heb ik vroeger ook geleerd op de basisschool. Wij zongen dit bij het kampvuur tijdens de werkweek. (en ik zat niet op een vs)
Thanks so much for sharing this with us at One Sharendipity Place this weekend! We've already got it pinned! :)
ReplyDeleteSue @thet2women.com